George Gelauff

George Gelauff

George Gelauff is opiniemaker bij het Apostolisch Genootschap. Hij studeerde econometrie, promoveerde in de economie en is het grootste deel van zijn loopbaan werkzaam geweest bij de Rijksoverheid op het grensvlak van kennis en beleid. Hij is als vrijwilliger ook actief in Delft als mede-initiator van Platform Delftse Bruggen dat werkt aan sociale cohesie.

Van Kyiv naar Kew op zoek naar hoop

‘En het Russische leger … zij moorden gewoon door’ schreef ik onlangs boven een LinkedIn-post over mijn ervaringen die week. Ik hielp een brugklasser met wiskunde en oefende met een meisje uit groep 4 haar boekbespreking. Ik speelde met een gevlucht jongetje uit Oekraïne, terwijl zijn moeder een luisterend oor vond bij een multiculturele vrouwengroep in het gebouw van het Apostolisch Genootschap in Delft. Ik zette vrijwilligers in het zonnetje en gaf een interview over polarisatie. Tegelijkertijd kwam de ene na de andere verschrikking aan het licht in Oekraïne: dode lichamen op straat, een omgekomen oorlogsverslaggever, reeksen aanvallen op zorginstellingen, raketten op een met vluchtelingen volgepakt treinstation. Ik sloot mijn LinkedIn-post af met: ‘Alles wat je doet om de wereld wat beter te maken lijkt futiel, volslagen zinloos. Wat zijn wij voor soort? Heeft iemand nog een beetje hoop?’

Lees dit artikelVan Kyiv naar Kew op zoek naar hoop

Blijf vertellen over het netwerk van gemeenschapszin

In zijn fascinerend essay Het grote wereldtoneel stelt Philipp Blom dat mensen elkaar en zichzelf verhalen vertellen om de wereld te duiden. En dat ze op basis van die verhalen hun leven inrichten. In tijden van intense veranderingen komen de bestaande verhalen onder druk. Ze voldoen niet meer en niemand weet nog nieuwe verhalen te schrijven. Allerlei kiemen van nieuwe verhalen ontspruiten en gaan de strijd met elkaar aan om tot wasdom te komen op het wereldtoneel. De uitkomst is ongewis en het roept onzekerheid, verwarring, polarisatie en conflict op. Daartussen klinkt soms fluisterend een verhaal van iets voor een ander over hebben, van iets doen voor de samenleving. Dat verhaal is oud. Mensen zetten zich al millennia onbaatzuchtig in voor anderen.

Lees dit artikelBlijf vertellen over het netwerk van gemeenschapszin

Geef betrokken burgers kansen

Op allerlei plaatsen pakken burgers als vrijwilliger taken op die de overheid afstoot. Drie vrijwilligers die een buurtspeeltuin in Delft beheren, vertellen dat de gemeente in 2011 besloot het oude buurthuis in de wijk af te breken. "Alles is toen, onaangekondigd, gesloopt en afgevoerd, zelfs de biljarttafel was verdwenen. We zijn toen de hele buurt door gegaan om geld op te halen en in 2012 is er een stichting opgericht.” Dat geld is gebruikt voor speeltoestellen en groen. 

Lees dit artikelGeef betrokken burgers kansen

Benut de verbindende kracht van vrijwilligers

De afgelopen drie jaar ging ik op zoek naar vrijwilligers in Delft. Ik schoof onder andere aan bij een koffiegroep in een buurthuis, ging langs in een pakhuis waar tweedehands spullen verkocht werden voor het goede doel, sprak een vrouw afkomstig uit Sudan die voorlichting geeft over geweld tegen vrouwen. Ik kwam in hele andere werelden dan die van mij. En al die inspirerende, betrokken mensen gaven mij energie. Ik ervaarde uit de eerste hand hoe vrijwilligerswerk verbindt.

Lees dit artikelBenut de verbindende kracht van vrijwilligers

Luister meer naar inspirerende vrijwilligers

In een park in een buitenwijk van Delft staat het ‘Buurtkippenhok’. Als ik arriveer zijn er twee jongens met het syndroom van Down aan het werk. De een veegt het hok aan. De ander verkoopt eieren aan een opa uit de buurt, die langskomt met zijn kleindochter. Ik heb een afspraak met coördinator Gé. Gé doet mee met een project van Platform Delftse Bruggen. Hij is een van de vijftig vrijwilligers die de afgelopen drie jaar maandelijks in het plaatselijk nieuwsblad stonden met een interview.

Lees dit artikelLuister meer naar inspirerende vrijwilligers

Laten we de kerst vanzelfzwijgend maken

Twee ouders kijken met diep geëmotioneerde gezichten hoe een druppel water het voorhoofd van hun baby beroert. Een doop tijdens een zondag in de adventtijd, de opmaat naar Kerst. De voorganger kan haar ontroering net genoeg beheersen om verder te spreken. Familieleden hebben tranen in de ogen en ook andere aanwezigen, waaronder ik, worden bewogen door deze gebeurtenis.

Lees dit artikelLaten we de kerst vanzelfzwijgend maken

Investeer in het bevorderen van menselijkheid

Twee recente films over dementie laten een diepe indruk achter. The Father maakt de kijker indringend deelgenoot van het schemergebied waarin iemand met dementie leeft. Je doorvoelt de verwarring, de pijn en de uitzichtloosheid van vader en van dochter. In Supernova wil Tusker dat stadium voorkomen door niet verder te leven. Tot wanhoop van zijn partner Sam, die hem nog lang niet kwijt wil.

Lees dit artikelInvesteer in het bevorderen van menselijkheid

‘Noem mij bij mijn naam’

Psycholoog en schrijver Myrthe van Gestel laat helder zien hoe discriminerend gedrag een discrepantie oproept met je zelfbeeld en voortkomt uit diep verweven onderdrukking in onze maatschappij. Maar dat hoeft niet zo te blijven, stelt zij. We kunnen kritisch naar onszelf kijken en ons afvragen of wij dat gedrag nog willen voortzetten. Ik stel voor deze handschoen op te pakken en concrete ervaringen te delen waarin we met onszelf geconfronteerd werden. Zo kunnen we van elkaar leren. Ik begin graag bij mijn eigen gedrag.

Lees dit artikel‘Noem mij bij mijn naam’

Laten we groeien in het genoeg

Groei roept vaak positieve gevoelens op. De natuurliefhebber geniet van een prachtig tot wasdom komende plant of boom. Partners verheugen zich over hun relatie die zich verdiept. Ouders zien met verwondering hoe hun baby uitgroeit tot een lopend en sprekend kind. Een beginnend pianist voelt zich euforisch als zij na veel oefening Für Elise foutloos speelt. Een familie in India ontsnapt uit armoede door economische groei. Net als heel veel andere mensen in allerlei landen.

Lees dit artikelLaten we groeien in het genoeg

Compassie helpt mensen zich onderdeel te voelen van de natuur

George Gelauff

Het denken over de verhouding van de mens tot de natuur is in beweging. Mensen verwonderen zich over de variëteit en schoonheid van de natuur en willen leven vanuit een doordachte en doorvoelde verbinding met andere levende wezens. De werkelijkheid is echter totaal anders. Mensen doen de natuur op heel veel manieren geweld aan. Als levensvisie en realiteit botsen kan compassie een richting bieden om niet weg te kijken of te wanhopen.

Lees dit artikelCompassie helpt mensen zich onderdeel te voelen van de natuur